سلام
خوشحالم همچنان مي نويسيد
فکر مي کنم اگر بتوان رنگ را حذف کرد
نتوان عقيده و انديشه را زدود

مقدمت را سپاس تلخون ميهن،

از اسطوره يمان با عباي شكلاتي آموختيم باطوم بخوريم اما گل هديه دهيم و فرياد زنيم زنده باد مخالف من. كار بزرگي نيست كمي بزرگي مي خواهد آنرا هم همين الان از واژه به واژه ي تارنگارت آموختم. هماره سبز ماني سبز انديش ميهن

من به چشمان بي قرارتو قول مي دهم شاخه هايمان دوباره آفتاب را و ريشه هايمان دوباره خاک را لمس مي کند ما دوباره سبز مي شويم...

سلام

قشنگ بود!

چقدرا اين بد مي خنده!!!