به نام خدا

نژاد پرستی علمی!!!

ای مردم،ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید.(این ها ملاک امتیاز نیست بلکه)گرامی ترین شما نزد خداوند با تقوا ترین شماست، خداوند دانا و آگاه است.(سوره حجرات_آیه 13)

نژاد پرستی علمی در حقیقت استفاده از علم برای حمایت و توجیه کردن عقاید نژاد پرستانه است.

استفاده از علم برای توجیه نظرات معتقدان به تبعیض نژادی، دست کم به اوایل قرن 18 برمی گرده.اما بیش ترین تاثیرش در نیمه قرن 19 خودشو نشون داد.

نظریه  Nott و  Gliddon یکی از نمونه های کلاسیکی است که در نژاد پرستی علمی مطرح شده.

  Nott and Gliddon"s Indigenous races of the earth (1857)از یک تصویر سازی ِ ذهنی ِ  گمراه کننده استفاده کرد تا به افکار عمومی تلقین کنه که نژاد سیاه پوست را اگر بخواهیم رتبه بندی کنیم در جایگاهی بین سفید پوستان و شامپانزه ها قرار می گیره.!!!

البته دلیلشون هم قابل توجهه.اونا این حرف را از روی شکل و حالت جمجه سیاه پوستان می زدن.

به زاویه جمجه ها در هر سه حالت توجه کنید:

متن اصلی برگرفته شده از :http://en.wikipedia.org/wiki/Racism                              ترجمه:تلخون 

قصد من از ثبت این نوشته اینه که وقتی که خوب نگاه می کنم می بینم گاهی اوقات چه قدر راحت عقایدمون باعث می شه که از هر چیزی برای دفاع ازشون استفاده کنیم و ذهنمون رو اون قدر چفت و بست می کنیم که هیچ حقیقت دیگه ای نتونه بهش راه پیدا کنه.

بی شک،گفته ی خداوند از هر سند و مدرکی برای اثبات اینکه هیچ نژادی بر نژاد دیگر برتری نداره محکم تره،دوباره و با دقت بیش تر بخونید:

ای مردم،ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید.(این ها ملاک امتیاز نیست بلکه)گرامی ترین شما نزد خداوند با تقوا ترین شماست، خداوند دانا و آگاه است.(سوره حجرات_آیه 13)

یکی از دلایل خداوند برای آفرینش متنوع انسان ها،در الوان و هیات های مختلف شناسایی از همدیگه است.اگه همه مثل هم بودیم ...؟

مدتی پیش یه شعری توی روزنامه خوندم که کاملا مرتبط با موضوع این نوشته است،اون شعر رو یک کودک آفریقایی سروده بود و به عنوان شعر سال 2005 هم کاندید شده بود.

When I born,I Black;من وقتی متولد می شم،سیاه هستم.

When I grow up,I Black; وقتی بزرگ می شم سیاهم.

When I go in sun,I Black;  وقتی زیر آفتاب می رم،سیاهم.

When I scared,I Black;وقتی بدنم زخم می شه،سیاهم

When I sick,I Black;وقتی بیمار می شم،سیاهم

When I die,I still Black…  و وقتی می میرم،هنوز سیاهم.

And you white  fellow, و تویی که سفید پوستی

When you born,you pink;وقتی به دنیا می یای، صورتی هستی

When you grow up,you white;وقتی بزرگ می شی،سفیدی

When you go in sun,you red ;وقتی زیر آفتاب می ری قرمزی

When you cold,you blue;وقتی سردته آبی می شی

When you scared,you yellow;وقتی زخمی می شی زردی

When you sick ,you green;وقتی بیمار می شی سبزی.

And  When you die,you gray…و وقتی می میری،خاکستری رنگی.

And you call me colored?!!و تو منو رنگین پوست خطاب می کنی؟!!

به نام خدا

حدودا 10 روز پیش بود که داشتم رادیو گوش می کردم.مجری برنامه،در شروع کار جمله جالبی را گفت.اون قدر جمله اش به دلم نشست،که عمیقا لبخند زدم.

حالا همون جمله را(با اینکه اصلا مربوط به تولد نبود) کادو پیچ می کنم و به عنوان هدیه تولد تقدیمش می کنم به تو که امروز به دنیا اومدی...

معتقدم که خیلی مهمه  بفهمیم که اصلا چرا تولد دیگران را بهشون تبریک می گیم؟من می گم این تبریک، یه جورایی باید به خودمون باشه.باید به خودمون بابت تولد و حضور اون آدم تبریک بگیم.این جوریه که اون طرف متوجه می شه علت مبارک بودن تولدش،دقیقا چیه.

امیدوارم حرفام خیلی پیچیده نشده باشه.

اینم هدیه تولد به تو که 8 مرداد به دنیا اومدی:

...،خوش حالم که معاصر و هم دوره و هم زمان با تو هستم.

{معنی جمله را امیدوارم رسونده باشم؛یعنی چه خوب که مثلا من سال 1300 به دنیا نیومدم.و چه عالی که من هم، توی عصر و دوران تو هستم و شانس آشنا شدن با تو رو داشتم.}

از این به بعد،می خوام به همه،به جای تبریک تولد با جمله مسخره ی:تولدت مبارک! با همون جمله مذکور تبریک بگم.

برای تویی که 8 مرداد به دنیا اومدی هم قشنگ ترین آرزوها را دارم...

به نام خدا

نمی دونم شماها چه جوری قهر می کنید؟

اما من اگه با کسی قهر کنم اصلا باهاش حرف نمی زنم.حتی اگه سه-چهار روز هم طول بکشه...( نمی ذارم بیش تر طول بکشه)شاید فقط واسه رفع احتیاج چند کلمه معمولی ... اما اون قدر بی احساس حرف می زنم که فکر کنم از...

بدی قهر کردنم این جاست که دلم نمی یاد بیش تر از دو سه روز ادامه پیدا کنه و همیشه این منم که می رم آشتی.

من نمی ترسم از این که از خواسته های بچگانه ام حرف بزنم.نمی ترسم از اینکه بگم گاهی اوقات دلم می خواد واسه یه بار هم که شده طرف مقابل بیاد آشتی کنه.

این همه من در مواقعی که اون باید می اومد جلو، سراغش رفتم...یه بار هم اون بیاد. چه تقصیر از من باشه یا نه.

یک دوست داشتم که همیشه می گفت:اگه یه رابطه دوستی به هم بخوره،هر دو نفر دقیقا پنجاه_پنجاه مقصرند.

اون دوستم الان دیگه با من دوست نیست...نمی دونم هنوز هم معتقده که هر دو به یه اندازه مقصر بودیم یا اینکه...

الان هشت روزی هست که من با همه قهرم.با هــــــــــــــــــــــمــــــــــــــــــــــــــــــــه!

حتی با خودم.

 اما امروز می خوام مدل قهر کردنم را عوض کنم.تا حالا اگه قهر می کردم ،حرف نمی زدم اما مدام می نوشتم و لا به لای همین نوشته ها بود که خودم برای خودم بهونه آشتی کردن را پیدا می کردم و همه چیز درست می شد.اما حالا تا وقتی که بهونه آشتی خودش پیدا نشه دیگه نمی نویسم.نه توی "تلخون" نه هیچ جای دیگه.

کاش می شد بفهمم الان چه ذهنیتی از من پیدا کردین؟

یه دختر،که ترجیح می ده هنوز مثل 5-4 سالگی موقع قهر کردن پا بکوبه روی زمین و حرف نزنه ...

یا اینکه دارین پیش خودتون می گین اقتضای سنشه.شما سن منو می دونید؟

تا پیدا شدن بهونه واسه آشتی کردن..."خدا"حافظتون باشه...

به نام خدا

خدایــــــــــــــا!

.

.

.

یک بغض ایستاده پشت گلویم تا برسد آن لحظه ای که بتواند غافل گیرم کند و با هجوم اشک هایش آوار بریزد سر دل بیچاره...

همان که گناهی ندارد ...

از زندگی آموختم... اگر کسی مرا دوست داشته باشد هرگز به پای علاقه ی من به خودش نمی رسد.

از زندگی آموختم... انسان ها فقط در شرایطی به تو احترام و علاقه نشان می دهند که کاری به کارشان نداشته باشی

از زندگی آموختم...بزرگترین توهینی که می توانست به من بشود را یک سال است دارم می شنوم.

از زندگی آموختم... تا به حال کسی نبوده که بتواند در اولویت بندی دوست داشتنی های زمینی اش،مرا در رتبه اول قرار دهد.

از زندگی آموختم... سکوت آزاردهنده ترین پاسخ در جوابِ نامه ای چند صفحه ای یا صحبتی چند ساعته است.

از زندگی آموختم... اکثریت مردم نمی فهمند که چه می گویی و آن تعداد باقی مانده هم" جسته و گریخته" می فهمند.

از زندگی آموختم...اگر حرف زدن برایت مشکلی را حل نکرد،پس مطمئن باش سکوت هم کاری نمی کند...تنها راه "خفه خون گرفتن" است!

از زندگی آموختم... بزرگترین وابستگی ات،بزرگ ترین وارستگی ات را سبب می شود.

از زندگی آموختم... بدترین خیانت در ذهن بدترین دوستت شکل گرفته اما به دست بهترین دوستت صورت می گیرد.

از زندگی آموختم... وقتی از تو می پرسند بهترین دوستت کیست باید سکوت کنی... می دانی که!دروغ گفتن گناه دارد.

از زندگی آموختم... وقتی تنها یک پیاده روی ممتد در آخرین ساعات شب و در اوج سکوت،تنها چیزی است که به تو آرامش می دهد،پس همیشه نا آرامی.

از زندگی آموختم...

شما از زندگی چه چیزی آموختید؟